Bu fotoğraflar da ikizim ile ben 4 yaşlarında iken ankara'da çekilmiş..
üstteki aile fotoğrafını salondaki eskitme boyalı, ayaklı sehpanın tepsisine yapıştırdım..
baktıkça çocukluğumuzu hatırlıyorum..
bu aile fotoğrafından yaklaşık 3-4 yıl sonra babamı kaybettik maalesef...
3 yorum:
Selmacım sakın gülme ama bende senin Kitaroya takıldım gün boyu bir ara. Aslında sayfama almayı bir ara düşündüm ama baktım yazılarımla uyum sağlamayacak, o halde bende sık sık arkadşımın sayfasını bu sayede ziyaret etmiş olurum fenamı dedim içimden. Kalpler birmiş ve doğru kararlarımızın küçük şirin nüansları biz arkadaşları gülümsetebilmiş. Öyleyse ne mutlu bize. İyiki varsın. Güzel ailen ve sana güzel bir akşam diliyorum. Tüm sevgimle arkadaşım.
Ahmet
Halacim siirin ne kadar anlamli ve duygusal.Kisa ve oyle guzel anlatmissin ki...Hakikaten siz ikizsiniz ama iki ayri kisiliksiniz.Ikinizi de cok seviyorum...Sali halamla Belo halam..
canım,çok teşekkür ederim..sen de bizim ilk gözağrımızsın..çok özledm hepinizi..
Yorum Gönder