SEVGİLİ KKL'Lİ ARKADAŞLARIM İLE BULUŞMAMIZ..

Dün,13 Mayıs 2010'da çok sevgili KKL Mezunu arkadaşlarım ile Fenerbahçe'de buluştuk..

(Okulumuzun eski adı Kadıköy Kız Lisesi idi,Şimdi Anadolu Lisesi oldu.)

Deniz,
Müge,
Atiye,
Işık,
Dilara,
Sabriye,
Tülin,
Bingül,
Canan
ve
bendeniz..

Hep birlikte yemek yedik,sohbet ettik,sonra çay içtik..

Birlikte fotoğraflar çektik..

Fotoğraflarımızı çeken Müge,Deniz ve Tülin'e teşekkürler..

Arkadaşlarımın  fotoğrafçılığına güvenerek ben fazla fotoğraf çekmedim..

(Müge'nin ve Deniz'in çektiği fotoğrafları arkadaşlarımdan izin almadan bloguma koymadım.)

Bütün arkadaşlarımı gördüğüme çok memnun oldum..

Deniz'ciğime teşekkür ediyorum..Bizleri görebilmek için Gökova'dan kalktı geldi..

Meltem'ciğim  Ankara'da yaşadığı ve çalıştığı için  gelemedi..

Mukaddes'ciğim, babası hastanede olduğundan gelemedi..Babasına acil şifalar diliyorum.

Reyhan'cığım da gelemedi..

İffet'ciğim çalıştığı için gelemedi..(birilerinin de çalışıp para kazanması lazım...)

Canan'ı mezun olduğumuzdan beri ilk defa gördüm..Saç rengi falan değişmiş..Ama gözler değişmiyor,tanıdım hemen..

Hepimiz yıllar içinde değişsek de,kalplerimizdeki o çocukluk ve ilk gençlik heyecanı,samimiyetimiz,sevgimiz hiç değişmemiş..

Aramızda olamayan arkadaşlarımızı ve öğretmenlerimizi andık..

Işık'ın yanında getirdiği okul fotoğraflarına baktık..

Öğretmenlerimizin bir çoğu vefat etti maalesef..Onları her zaman rahmet ve minnet ile anıyorum.

Bu gün birçoğumuz emekli olmuşuz..

Çocuklarımızı yetiştirmişiz..

Bundan sonra da,uzun yıllar boyunca tekrar tekrar buluşup;

sevgimizi,mutluluğumuzu,bazen üzüntülerimizi,heyecanlarımızı paylaşacağız..

Dilerim,üzüntülerimiz hiç olmaz..

Her zaman mutluluklarımızı ve başarılarımızı paylaşırız..

Sevgili KKL'li arkadaşlarım;

Hepinizi çoook seviyorum..

Sizlerle orta okula başlamamızdan beri tam 42 yıl geçti..

Kimse duymasın,ama liseden mezun olalı da tam 36 yıl geçti..

Neredeyse koca bir ömür..

Bizler şanslı idik..

Bizim zamanımızda eğitim,öğretim,toplum değerleri,aile terbiyesi,öğretmenlere saygı,kılık kıyafet
bugünkünden çok daha başka idi..

Arkadaşlık ve ahlak değerleri,paylaşımlar çok çok güzel idi..

Utandığımız zaman yüzümüz kızarırdı !!!

Okula giderken saçlarımız örgülü idi..Fönlü ve boyalı  değildi !!!

Okula giderken makyaj yapmazdık !!!

En önemlisi Cumhuriyetçi,laik,tesettürlü,çarşaflı vs..gibi ayrımlar yoktu..

Çünkü;

Herkes,hepimiz CUMHURİYETÇİ,ATATÜRKÇÜ,LAİK İDİK..

Bizler;

Bu gün ve bundan sonra da CUMHURİYETÇİ,ATATÜRKÇÜ,LAİK  kalacağız..

Çocuklarımız , torunlarımız ve torunlarımızın torunları da öyle olacak !!!

selma er.